One can find large parts of the road occupied with parked vehicles. This forces people to walk on the carriageway.

One of the aims of public planning is to provide easy access for different people such children, senior citizens, and differently abled people. The benefits that walking and walkable areas can provide include community involvement, health, and recreation all of which have positive effects. Walkability is the basis of a sustainable city. When we talk about equitable share of road space, it means giving higher importance to walkability as well.

शहरे म्हटल्यावर अनेकांच्या डोळ्यासमोर जे चित्र उभे राहते ते नेमके कोणते चित्र असते, तर मोठ-मोठ्या उंच इमारती, मोठे रस्ते, पूल, वस्त्या, शॉपिंग मॉल्स, हॉटेल्स, चकाकणाऱ्या बाजारपेठा आणि ट्राफिक इ;. शहरात या सगळ्याच्या पलीकडे एक गोष्ट असते, जी शहराला शहर म्हणून विकसित करते. त्याला मानवी अस्तित्वाच जीवंत रूप देते आणि ती गोष्ट म्हणजे, शहरातील सार्वजनिक जागा होय. शहरे विकासाची संधी देतात शिक्षणाची, नोकरीची संधी देतात, त्याइतकच सार्वजनिक जागांचे सुद्धा महत्त्व आहे. शहर विकासात सार्वजनिक जागांचे अनन्यसाधारण महत्त्व आहे. सार्वजनिक ठिकाणे आपल्या शहरांची महत्त्वपूर्ण मालमत्ता आहेत. लोकांना एकत्र येण्याची आणि समुदायामध्ये एकमेकांसोबत जोडले जाण्याच्या बर्‍याच संधी या जागा प्रदान करतात.

आपल्या समाजामध्ये एखाद्या दिवसाचे/ आठवड्यांचे/ महिन्यांचे औचित्य साधून त्या विषयाबाबत साजरा करण्याचे/ पाळण्याचे प्रमाण दिवसेंदिवस वाढत आहे उदाहरणार्थ Valentine Day, Giving Week, Sexual Assault Awareness Month. नक्कीच असे दिवस/ सप्ताह/महिना पाळण्या बाबत कोणाचा विरोध असू नये. निदान त्या काळापुरते तरी त्या विषयाबाबत लोकांमध्ये जागृती होऊन त्या समस्येची तीव्रता कमी करणे किंवा अपेक्षित परिणाम साध्य करणे शक्य होते. परंतु त्या विषयाचे महत्त्व दिवस/ सप्ताह/महिना दिवसा पुरते मर्यादित नसावे.

Out of all pets, the dog has a special place for man. Known as man’s best friend, the dog certainly lives up to the description, by his loyalty, love and attachment he shares with his owner. There are stories bordering on legends featuring the unique relationship between man and his dog. I remember reading a true story about a dog – Hachiko in Japan in the early twentieth century who went to the railway station each day, waiting for his master to return (who had unfortunately suffered a fatal stroke at the university he travelled to each day). He did this for almost ten years till he finally died of old age. As a result of this news published in a newspaper in Japan, the city of Shibayu built a statue of the dog outside the ShibayumRailway Station and immortalized the story of Hachiko.